Hiszpański używany w Hiszpanii nazywany jest "hiszpańskim kastylijskim". Jest to język, który ewoluował przez lata z Wulgarna łacina i stopniowo opanowali te części globu, które dziś znamy jako Hiszpanię i Portugalię.

Hiszpański jest jednak również językiem urzędowym w 21 krajów na całym świecieWiększość z nich należy do regionu geograficznego powszechnie znanego jako Ameryka Środkowa, obejmującego południową część Ameryki Północnej, Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej. W rzeczywistości hiszpański jest najczęściej używany język wśród mieszkańców Ameryki Łacińskiej.

Dlaczego istnieją różne rodzaje języka hiszpańskiego?

Czytaj więcejWideo: Hiszpańsko-angielscy fałszywi przyjaciele

Dlaczego więc hiszpański kastylijski jest uważany za inny niż hiszpański północnoamerykański?

Cóż, prostą odpowiedzią jest odległość geograficzna. Wzorce językowe, które ewoluowały w byłych hiszpańskich koloniach w Ameryce Łacińskiej, istniały dosłownie pół świata od Hiszpanii, a tym samym rozwinęły własne unikalne regionalne odmiany słownictwa, akcenty i intonacje.

Czytaj więcejAktywność online: Odmień hiszpańskie czasowniki w czasie teraźniejszym

Zjawisko różnic regionalnych jest powszechne w językach na całym świecie. Na przykład australijski angielski ewoluował inaczej niż angielski używany w Anglii czy Stanach Zjednoczonych. Podobnie jak wszyscy użytkownicy języka angielskiego mogą się nawzajem zrozumieć, tak samo jest w przypadku hiszpańskiego kastylijskiego i latynoamerykańskiego.

Oto kilka kluczowych różnic, które oddzielają tradycyjny hiszpański kastylijski od hiszpańskiego używanego w Ameryce Łacińskiej.

Cztery kluczowe różnice między hiszpańskim kastylijskim a latynoamerykańskim

1. Vosotros / Ustedes

Zwracając się do grupy dwóch lub więcej osób, Hiszpanie powiedzą vosotros a Latynosi powiedzą ustedes. Oba słowa zasadniczo oznaczają to samo, co "you" w liczbie mnogiej lub formalnym znaczeniu w języku angielskim.

2. Czas przeszły

Mówiąc w czasie przeszłym, kastylijscy Hiszpanie będą mieli tendencję do używania czasu przeszłego doskonałego, aby odróżnić ostatnie wydarzenia.

Na przykład Hiszpanie mogą powiedzieć "Musieliśmy posprzątać dom przed wyjściem." ("Posprzątałem dom przed wyjściem"), podczas gdy Latynosi powiedzą po prostu "Posprzątaj dom przed wyjściem" ("Posprzątałem dom przed wyjściem").

3. Wymowa

Jednym z najbardziej oczywistych sposobów na rozróżnienie hiszpańskiego kastylijskiego i latynoamerykańskiego jest po prostu słuchanie, jak się nimi mówi. Hiszpanie często wydają dźwięk, który brzmi jak "th", aby zastąpić "z" przed dowolną samogłoską lub "c" przed "i" lub "e".

W hiszpańskim latynoamerykańskim zarówno litery "c", jak i "z" zawsze będą brzmiały jak coś bliższego angielskiemu "s" dźwięk.

4. Różnice w słownictwie

Innym oczywistym czynnikiem pozwalającym odróżnić hiszpański latynoamerykański od hiszpańskiego kastylijskiego jest samo słownictwo.

Na przykład każdy, kto mówi "zumo" w odniesieniu do "soku" mówi po kastylijsku, podczas gdy "jugo" to słowo oznaczające sok w Ameryce Łacińskiej.